Kıymet Gökçe

Kıymet Gökçe

DÖRT YANIMIZ ŞİDDET!


4.11.2024

Nasıl bir toplum haline geldik, aklım almıyor!..

 

Dört yanımız şiddet!..

 

Toplumsal bir cinnet halindeyiz adeta..

 

Çocuğa, kadına, erkeğe, yaşlıya, gence, hayvana, böceğe, yeşile, suya, dağa, taşa, hemen her şeye şiddetle saldırıyor insanlar.

 

Evde, sokakta, iş yerinde, arabada, havada, karada her yerde şiddet.

 

Küçücük kız çocuklarını gözü bile kararmadan öldürüyor.

 

Kadınlara sokak ortasında kurşun yağdırıyor.

 

Trafikte eline ne geçerse karşısındaki sürücüye onunla hücum ediyor.

 

Kendi halindeki kedi köpekleri işkence ederek boğup atıyor.

 

Uçan kuşa taş fırlatıyor.

 

Ağaçlara zehir enjekte ediyor.

 

Çiçekleri ayağıyla eziyor.

 

Yahu ayağına değdi diye taşı bile un ufak ediyor.

 

Aklımızı, bilincimizi, sağduyumuzu, hoşgörümüzü, saygımızı, sevgimizi yitirdik!..

 

Sosyolojik bir vaka haline geldik..

 

Günlük yaşamın olağan akışı içinde her an her yerden bir şiddete uğrama olasılığımız tavan yaptı.

 

Korkuyla yaşar olduk.

 

Sağım, solum, önüm, arkam şiddet!.

 

En kötüsü de bu şiddet ortamını kanıksamak, bu şiddetli ortama alışmak..

 

Oraya doğru gidiyoruz ne yazık ki..

 

Ne acı!..

 

Giderek artan bu şiddeti sadece ekonomik sıkıntılarla açıklamak mümkün değil artık!..

 

Türk toplumu; güler yüzlü, merhametli, yardımsever, hoşgörülü, sevecen, vicdanlı yapısını yitireli çok oldu.

 

Türk Dil Kurumuna göre ‘vicdan’; kişiyi kendi davranışları hakkında bir yargıda bulunmaya iten, kişinin kendi ahlak değerleri üzerine dolaysız ve kendiliğinden yargılama yapmasını sağlayan duygudur.

 

Türk Dil Kurumuna göre ‘merhamet’ kelimesinin anlamı ise birine karşı duyulan acıma hissi ve derinden hissedilen üzüntüdür.

 

İçine düştüğümüz şiddet sarmalında ne merhamet kaldı ne vicdan..

 

Ne saygı var ne sevgi..

 

Ne anlayış var ne kabulleniş..

 

Bu gidişle toplum olarak bir batağa saplanıp bir daha çıkamayacağız.

 

Bu kötü gidişi, bu kötü sonu ne zaman göreceğiz?..

ARŞİV YAZILAR